تحلیل ساختاری ارتباط بین اعتیاد به اینترنت با شادکامی و متغیرهای شخصیتی در دانشجویان

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تدوین مدل روابط اختلال اعتیاد به اینترنت، میزان شادکامی و ویژگی‌های شخصیتی دانشجویان صورت پذیرفت. روش­کار: روش مطالعه، همبستگی و جامعه آماری تمامی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 95-1394 بودند. تعداد 384 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی تصادفی انتخاب و پرسش­نامه­های اعتیاد به اینترنت یانگ (IAT)، ویژگی‌های شخصیتی نئو (NEO) و شادکامی آکسفورد (OHI) را تکمیل کردند. داده­های حاصل با استفاده از  شاخص­های آمار توصیفی و تحلیل مسیر تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد مدل تعدیل شده از برازش خوبی برخوردار است (15/1=χ2/df ، 02/0=RSMEA، 99/0=GFI ، 97/0=AGFI، 99/0= CFI). در این مدل از میان ویژگی‌های شخصیتی، روان‌رنجورخویی با اعتیاد به اینترنت، رابطه مستقیم معنی­دار داشت (18/0=R). هم­چنین روان­رنجورخویی با واسطه شادکامی با اعتیاد به اینترنت رابطه مثبت معنی‌داری را نشان داد. به علاوه، بین باوجدان ‌بودن و اعتیاد به اینترنت، رابطه منفی معنی‌داری به دست آمد (13/0- =R، 05/0P